Müellif Muhammed b. Süleyman er-Rûdânî, hicretin 1030. senesinde Kuzey Afrika'nın Sus şehrine yakın Târudent köyünde dünyaya geldi. Gençliğinde ilmi, kendi beldesinin âlimlerinden aldıktan sonra bilgi ve marifetini geliştirmek için Marakeş, Cezayir ve Mısır'ı dolaşarak buralardaki ilmî şahsiyetlerden yararlandı. Bir müddet ikâmet ettiği Medine'yi, kendisini çekemeyen hasetçiler sebebiyle terkederek Mekke'ye gitti. Orada yıllarca kaldı, evlenip bir ev yaptırdı. Hicri 1080 yılında Vezir-i azam Mustafa Bey ile tanıştı ve bir yıl sonra onunla beraber İstanbul'a gitti. Orada saygı ve takdir gördü; hatta Osmanlı Sultanı ile görüştüğü söylenir. Vezir Köprülü Ahmed Paşa'nın himayesi altında bir sene süreyle kaldığı İstanbul'dan Mekke'ye döndü. Peşinden Harameyn İşleri sorumluluğuna atandığına dair bir emirnâme geldi. Daha sonra bu vazifede bir ara Mekke şerifliğine kadar yükseldi. Tekke, zaviye ve kervansarayları ıslah etti. Mina ve Hacun'a giden yolları düzletti; kimsesiz ve fakirler için mezarlıklar yaptırdı.

Osmanlı vezirinin vefatını fırsat bilen bazı hasetçi güçler, Şerif Berekât'ı etkileyerek Osmanlı Sultanından onu Mekke'den sürmesi için bir emirnâme çıkarttılar. 1093 senesinde Kudüs'e gitmek zorunda kaldı. Birçok iftiraya uğradı, kendisini kötleyen çirkin şiirler okundu. Hatta zamanın tarihçileri bile onun hakkında haksız ifadelerde bulundular. Döndüğü Mekke'den bir sene sonra hasta olarak gittiği Şam'da 1094 senesinde vefat etti.

Rûdânî, zamanının büyük âlimlerinden birisiydi. Meşhur eseri Sılatu'l-halef içinde isimlerini verdiği pek çok kitabı okudu. Hadis ve usûle dair önemli eserler verdi. Çağdaşlarından birisi onun hakkında: ?İdrak ettiğimiz insanlar arasında hadis ve temel İslamî bilgilere ondan daha vâkıf olan birini görmedik? demiştir. el-Âletü'l-câmia adı verilen bir hesap ve geometri âleti icat edecek kadar derin astronomi ve matematik bilgisine sahipti.

En meşhur iki eserinden birisi olan Sılatu'l-halef bi-mavsûli's-selef, müellifin rivâyet hakkını aldığı kitaplar ile bunların umumî ve hususî isnadlarını topladığı bir fihristtir. Bu eserinde hadis kitaplarının müellifleri ile kendi arasındaki râvi zincirlerini zikretmiştir. 1988 yılında Beyrut'ta basılmıştır. Müellifin ikinci meşhur eseri Cem‘ul-fevâid'dir.