Reynold Alleyne Nicholson, 1868 yılında Keighly'de doğdu. Önce Aberdeen Üniversitesini, daha sonra Cambridge'deki Trinity Koleji bitirdi. Araştırma hayatının ilk dönemlerinde, Yunan ve Latin klasikleri üzerinde çalıştıktan sonra Fars ve Arab Ebediyatı alanında uzmanlaştı. 1901 yılında Londra'daki Üniversite Kolejinde, Fars dili hocası oldu. Bir yıl sonra Farsça hocası olarak tekrar Cambridge Üniversitesine döndü. 1926 yılında, E. G. Browne'ın yerine, aynı üniversitedeki Sir Thomas Adams Arapça Kürsüsünün başına geçti. 1933 yılında emekli olan Nicholson, 1940 yılında Cambridge'den ayrılarak hayatının geri kalan yıllarını, Towyn'de geçirdi. 1945 yılında Chester'da öldü.

Nicholson'ın İslam düşüncesi etrafındaki ilgi alanı, Arap ve İran Edebiyatı, felsefe ve özellikle tasavvuf gibi geniş sayılabilecek bir zemine oturmuştur. Onun eserlerinin dökümüne bakıldığında, pekçok konuda çalışma yaptığı hemen görülür. Ancak yine de onun çalışmalarının merkezinde, tasavvuf yer almaktadır. Nicholson'ın tasavvufa ilgi duyması ve İslam düşüncesini, tasavvuf çerçevesinde yorumlamasının nedeninin ipuçlarını, İkinci Dünya Savaşı esnasındaki bir radyo konuşmasında bulmamız mümkündür. O, şöyle der: ?Çok iyi bilindiği gibi, sûfîlerin doktrin ve düşüncelerinin, İslam düşüncesi üzerinde büyük bir etkisi olmuştur. Büyük ölçüde sûfîler, değişik inançlara mensup insanların bulunduğu geniş bir alana yayılmıştır. Onlar, inanç gruplarına karşı, müsamaha ve karşılıklı anlayış ile muamele etmişler ve birbirlerini anlamaya çalışmışlardır. Benim çalışmalarım, böyle bir anlayışın oluşmasına yardım etmişse, yaptığım işler boşa gitmemiştir?. Bu ifadelerden, Nicholson'ın çalışmalarında, tasavvufu niçin seçtiği ve İslam düşüncesinde, tasavvufu, hangi temel üzerine oturttuğu anlaşılmaktadır. Ona göre tasavvuf, kültürler arası diyalogda birleştirici bir unsur olarak İslamın diğer kültürlere açılan önemli kapılarından birisidir. İşte onu özellikle tasavvuf araştırmalarına sevkeden sâik budur.

Nicholson'ın eserleri, genelde Arap ve Fars Edebiyatı, özelde ise, tasavvufun doğuşu ve diğer kültürlerle ilişkisi, temel klasiklerinin tercüme ve şerhi, Farsça yazan önemli sufi şairlerin incelenmesi gibi pekçok tasavvufî konuya tahsis edilmiştir. Bu itibarla çeviri, şerh ve te'lif türü pekçok kitabı, önemli dergi ve ansiklopedilerde sayısız makalesi göze çarpmaktadır. Bu sahada vermiş olduğu eserler sebebiyle, Nicholson, tasavvuf alanında Massignon'dan sonra en önemli ve hatta en büyük müsteşrik olarak kabul edilebilir.

Başlıca eserleri şunlardır:

1. Selected Poems from the Diwani Shamsi Tabriz (Cambridge 1898).
2. Tezkiretü'l-evliyâ neşri. (Feridüddin Attar'a ait bu eseri iki cild halinde neşretti. Londra 1905-1906)
3. Literary History of the Arabs (Londra 1907).
4. Asceticism (Muslim), (Ansiklopedi Maddesi), Ency. of Religin and Ethics, Vol. 2, 1909.
5. İbnü'l-Arabî'nin Tercümânü'l-eşvâk adlı eserinin neşri ve İngilizce'ye çevirisi, Londra 1911
6. A Translation of the Kashfu'l-mahjub of Ali b. Uthman al-Jullabi al-Hujwiri, the oldest Persian manual of sufism, Hucvîrî'nin Keşfu'l-mahcûb isimli eserinin İngilizce çevirisi, Londra 1911
7. The Mystics of Islam (Londra 1914).
8. The Kitab al-luma fi't-Tasawwuf of Abu Nasr, (Serrac'ın Kitabu'l-Luma' adlı eserinin neşri, Leiden ve Londra 1914)
9. Studies in Islamic Poetry (1921).
10. Studes in Islamic Mysticism (1921).
11. Translations of Eastern Prose and Poetry (1922).
12. The Idea of Personality in Sufism (Cambridge 1923).
13. Mevlana'nın Mesnevî'sinin Mathnawi-i Ma'nawi adıyla neşri, İngilizce'ye çevirisi ve şerhi (Hayatının son yirmi yılını ayırdığı bu çalışma, 8 cild halinde basılmıştır, 1925-1940)