Osmanlı Müfessirleri

Klasik İslâmî ilimlerin Osmanlı uleması elinde aldığı şekil, ilmî otorite ve geleneği esas alan bir zihniyet dünyasında elbette radikal kopuşların değil, sürekliliğin bir ifadesi olacaktı. Öyle de oldu. Bu süreklilik içinde Osmanlı, devraldığı mirasla sağlıklı temaslar kurmayı ve kendi klasiklerini üretmeyi bildi. Aynı süreç İslâmî ilimlerden Tefsir için de söz konusuydu ve Osmanlı uleması kendi içinden Ebussuûd gibi büyük müfessirler çıkarmayı başardı.

Bu eser, eskilerin deyişiyle bir tür tabakat kitabı. Osmanlı uleması içinde tefsir alanında eser verenlerin ufuk açıcı bir dökümünü yaparak ilmî performanslarını ortaya koymak isteyen yazar, Osmanlı’nın genelde İslâmî ilimler, özelde tefsir ilmi açısından anlamlı bir birikim üretemediği yönündeki garip iddianın temelsizliğini göstermeyi amaçlıyor. Bunun yanı sıra kitap, Osmanlı tefsir geleneği hakkında daha etraflı okuma ve araştırma yapmak isteyenler için yararlı bir yol haritası sunuyor.