Herman Northrop Frye; 14 Temmuz 1912’de Kanada’nın Quebec eyaletinin Sherbrooke şehrinde doğdu. Moncton’da büyüyen Frye, ilk olarak 1929 yılında Kanada çapında düzenlenen bir yarışma için geldiği Toronto’da Victoria College’a kaydoldu ve Oxford’daki Merton College’da aldığı iki yıllık eğitim hariç, hayatı boyunca Toronto Üniversitesi bünyesinde faaliyet gösteren bu okulda kaldı. Burada 1939 yılından itibaren İngiliz edebiyatı profesörü olarak çalıştı. 1978 yılında ise aynı kurumun rektörü oldu. 1974-75 yılında Harvard Üniversitesi tarafından kendisine Charles Eliot Norton Profesörü unvanı verildi. 23 Ocak 1991 tarihinde Toronto’da vefat etti.
20. yüzyılın önde gelen edebiyat eleştirmeni ve kuramcılarından olan Frye, Fearful Symmetry’de (1947) Blake’in bilinçli bir şekilde Milton’u yansıtan ve nihai olarak da Kitab-ı Mukaddes’e dayanan düzenli bir sembol yapısına sahip olduğunu gösterdi. Anatomy of Criticism’de tekrarlanan arketipler, semboller ve retorikten oluşan ve bütün edebiyatı birbirine bağlayan bir kelimeler evreninin resmini çizerek kendisine ait “mitsel formlar grameri”ni açıkladı. Arzu duyulan ve istenmeyen tahayyüller olarak ikiye ayrılan bu evrende arzu duyulanların komedi ve romansla, istenmeyenlerin ise trajedi ve ironiyle ifade edildiğini savundu. Blake ve Milton arasında yaptığı karşılaştırma sonucunda “mitolojik yapı ilkesi”ne ulaştı; bu ilkeye göre, toplumların mitolojinin içinde yaşadıklarını ve Kitab-ı Mukaddes’in bir mitolojik yapı, bir hikâyeler evreni ya da bütünü olarak Batı kültürünün “mitolojik çatı”sını oluşturduğunu öne sürdü. Blake’in “Eski ve Yeni Ahit, sanatın büyük şifreleridir.” şeklindeki iddiası Frye’ın bütün eleştirmenlik kariyerinin temel doktrinini oluşturdu. Great Code (1982; Büyük Şifre, İstanbul: İz Yayıncılık, 2006) ve devamı niteliğindeki Words with Power (1990; Kudretli Kelimeler, İstanbul: İz Yayıncılık, 2008) kitaplarında Batı edebiyatının sembolik kökenlerinin Kitab-ı Mukaddes’ten nasıl neşet ettiği sorusu üzerine yoğunlaştı. “Kitab-ı Mukaddes’in yapısını ve tipolojisini” araştırmaya girişerek “anlatı ve imgelem yapısı ile Kitab-ı Mukaddes’in Batı edebiyatının genel kabulleri ve türleriyle nasıl bir bağlantı içinde olduğu”nu açıklamaya yöneldi.