Cihan Aktaş 1960 yılında Erzincan’ın Refahiye ilçesine bağlı Kalkancı köyünde doğdu. Beşikdüzü Öğretmen Lisesi’ni (1978) ve İstanbul DGSA Mimarlık Yüksek Okulu’nu (1982) bitirdi. Mimar, gazeteci ve okutman olarak çalıştı. Roman ve öykü kitapları yanı sıra kadın meseleleri, mimarlık ve şehircilik, sinema ve siyaset etrafında araştırma ve denemelerden oluşan kitaplar yayımlattı.

1980’lerin ilk yarısında Yeni Devir’de, 1990’larda Yeni Şafak’ta, 2008-2017 yılları arasında Dünya Bülteni ve Haberiyat sitelerinde, 2019’un mart ayına kadar Gerçek Hayat dergisinde köşe yazıları yazdı.

Halihazırda düzenli olarak Nihayet dergisi ve Son Peygamber sitesinde yazıyor.

2002 yılında Bacıdan Bayan'a/İslamcı Kadınların Kamusal Alan Tecrübesi isimli kitabı TCK 312. maddeye aykırı bulunarak toplatıldı, ancak bu toplatılma kararı daha sonra bozuldu.

Hayal Perdesi’nde 2010’dan 2015’e kadar “Büyülü Gerçek” başlığı altında sinema yazıları yazdı. Tahran, Tabatabai Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde 2008’den 2012’ye kadar Yaratıcı Yazarlık, Hikaye Yazarlığı ve Gazetecilik Dili dersleri verdi. 2014 ve 2015 yıllarında Eyüp Caferağa Medresesi’nde Suat Koçer’le “İrfan Sineması” programını hazırladı. 2016 ve 2017 yıllarında Eyüp Film Akademisi’nde Sinema Kültürü dersleri verdi.

1995’te Türkiye Yazarlar Birliği, 1997’de Gençlik Dergisi tarafından ‘Yılın Hikayecisi’, 2002’de TYB tarafından yılın romancısı olarak ödüllendirildi. 2009’da “Kusursuz Piknik” isimli hikâye kitabı ESKADER tarafından verilen yılın hikâye kitabı ödülünü kazandı. 2015’te Bursa 15. Edebiyat Günleri Ahmet Hamdi Tanpınar Ödülü’ne; 2016’da “Kızım Olsan Bilirdin” isimli kitabıyla Ömer Seyfettin Hikâye Ödülü’ne ve aynı yıl Necip Fazıl Roman-Hikâye Ödülü’ne layık bulundu. 2017’de Bayburt Üniversitesi tarafından Dede Korkut Edebiyat Ödülü’ne layık bulundu.

Kitapları:

İnceleme-Araştırma: Hz. Fatıma (1984), Hz. Zeynep (1985), Sömürü Odağında Kadın (1985), Veda Hutbesi (1985, 1992), Sistem İçinde Kadın (1988), Tanzimat’tan Günümüze Kılık Kıyafet ve İktidar I (1989, 1990, 2006), Tesettür ve Toplum/Başörtülü Öğrencilerin Toplumsal Kökeni (1991, 1993, 1995, 1997), Modernizmin Evsizliği ve Ailenin Gerekliliği (1992), Mahremiyetin Tükenişi (1995), Şark’ın Şiiri-İran Sineması (1998, 2005), Bacı’dan Bayan’a/İslamcı Kadınların Kamusal Alan Tecrübesi (2001, 2003, 2005), Dünün Devrimcileri Bugünün Reformistleri- İran’da Siyasal, Sosyal ve Kültürel Değişim (2004, 2005), Türban’ın Yeniden İcadı (Mayıs 2006), Bir Hayat Tarzı Eleştirisi İslamcılık (Mart 2007), Yakın Yabancı (Aralık 2008), Kardeşliğin Dili (2010), İktidar Parantezi: Kadın Dil Kimlik (2011), İslamcılık/Eksik Olan Artık Başka Bir Şey (2014), Şehir Tutulması (2015), Rüzgârla İyi Geçinmek-Esenler’in Kuruluşu (2018).

Öykü: Üç İhtilal Çocuğu (1991), Son Büyülü Günler (1995), Acı Çekmiş Yüzünde (1996), Azizenin Son Günü-Azerbaycan hikâyeleri (1997,2006), Suya Düşen Dantel (1999), Ağzı Var Dili Yok Şehrazat (2001, 2005.), Halama Benzediğim İçin (2003), Duvarsız Odalar, 2005), Kusursuz Piknik (2009), Ayak İzlerinde Uğultu (2013), “Kızım Olsaydın Bilirdin” (2015). “Fotoğrafta Aynı Duran” (2017), Unutulmayan (2018).